การแสดงและร่ายรำของบาหลี

การแสดงและร่ายรำของบาหลี ซึ่งถือว่าเป็นศิลปวัฒนธรรมที่งดงามเป็นอย่างมากของคนบาหลี การแสดงต่างๆนั้นมีบทบาทที่สำคัญของคนในสังคมมาเป็นระยะเวลานานซึ่งเป็นวิธีหนึ่งที่ทำให้นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาทัวร์บาหลีได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆของ รามายณะ  มหาภารตะ  เป็นต้น

การแสดงที่มีชื่อเสียงของบาหลีมีดังนี้
เลกอง (Legong) เป็นการแสดงเรื่องราวของเจ้าหญิงรังคสารีที่ถูกกษัตริย์ลักษม์จับจึงทำให้พระเชษฐาของพระองค์ก็คือเจ้าชายดาหาเสด็จมาช่วยและต่อสู้กัน ลักษณะของการร่ายรำนั้นจะงดงาม เชื่องช้า โดยจะใช้เด็กหญิง 3 คนเป็นผู้แสดง เด็กหญิงจะต้องมีใบหน้าที่สวยงานและถูกฝึกมาเป็นอย่างดี ผู้ที่แสดงการรำเลกองแบบดั้งเดิมจะต้องเป็นเด็กหญิงที่ยังไม่มีประจำเดือน ในอดีตนางรำเลกองนั้นมักจะกลายเป็นพระชายาของเจ้าเมืองหรือราชวงศ์ ศิลปินผิวขาวส่วนใหญ่ก็มักจะใช้นางรำเลกองมาเป็นแบบวาดภาพหรือปั้นเป็นหุ่น

สังหยางหรือระบำลุยไฟ (Sanghyang Trance  Dance หรือFrie  Dance) การแสดงนี้เป็นการรำที่เกิดจากการเชิญวิญญาณมาเข้าร่างของผู้รำ จะคล้ายกับการรำแม่ศรีของไทยคะ โดยจะใช้เด็ก 2 คนที่ไม่เคยได้เรียนรำมาก่อน แต่เมื่อร่างถูกเข้าทรงกลับรำได้อย่างพร้อมเพียงทั้งที่ปิดตาอยู่ และในบางครั้งจะมีระบำขี่ม้าลุยไฟด้วยการแสดงจะสิ้นสุดก็ต่อเมื่อนักบวชเป็นผู้ทำพิธีอัญเชิญออกจากร่าง

ระบำบารอง (Barong Rangda) การแสดงนี้นักท่องเที่ยวที่มาทัวร์บาหลีอาจจะรู้จักกันดีเพราะมีการจัดให้ชมอยู่เสมอ เรื่องราวนั้นก็จะเป็นการต่อสู้ระหว่างฝ่ายดีกับฝ่ายดี ตัวฝ่ายดีคือสิงห์ รังดา คือมารร้าย มีผู้แสดงประกอบเป็นสมุนของทั้งสองฝ่ายอีกหลายตัวและจะต่อสู้กันจนฝ่ายธรรมะได้รับชัยชนะ

ระบำคะชักหรือระบำลิง (Kecak) การแสดงนี้ถือได้ว่ามีชื่อเสียงที่สุดในบาหลีเลยละคะ เป็นการตัดออกมาจากรามายนะหรือรามเกียรติ์ เป็นการเล่าเรื่องราวของพระรามกับวานรที่ตามไปช่วยนางสีดาจากทศกัณฐ์ การแสดงนี้ใช้จำนวนคนแสดงมากผู้ที่แสดงเป็นพลลิงจะนุ่งผ้าตาหมากรุก เปลือยท่อนบน ทัดดอกชบาแดงข้างหูนั่งล้อมวงซ้อมๆกัน 4 - 5 ชั้น ตัวเอกต่างๆจะเดินร่ายรำไปมาในวงตรงกลางระหว่างพลลิงเหล่านั้น

บาริส (Baris) เป็นการแสดงที่เกี่ยวกับการเตรียมตัวออกรบ ซึ่งจะใช้ผู้แสดงที่เป็นผู้ชายประมาณ 5 คนขึ้นไป ผู้ที่แสดงนั้นจะถ่ายทอดอารมณ์ให้รู้สึกถึงขณะตอนทำสงคราม เช่น อารมณ์โกรธ หวาดหวั่น เศร้าเสียใจ ผู้ที่แสดงนั้นจะต้องมีความสามารถค่อนข้างมากเลยทีเดียว เนื่องจากจะต้องใช้สีหน้าและท่าทางที่จะแสดงออกมาให้นักท่องเที่ยวที่มาทัวร์บาหลีหรือผู้ที่มาชมการแสดงรู้สึกตามไปด้วย

ระบำผึ้ง (Oleg  Tambulilingan) เป็นการแสดงที่มีความงดงามและสนุกสนานด้วยเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับการเกี้ยวพาราสีของผึ้งหนุ่มสาวในสวนรัก ผู้ที่แสดงระบำผึ้งฝ่ายหญิงจะต้องมีความสามารถเป็นอย่างมากต้องรำสวยและต้องแสดงอย่างยั่วยวนด้วยท่าทางและสายตา

ระบำหน้ากาก (Topeng Dance) หน้ากากชาวบาหลีถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาก ผู้ที่สวมหน้ากากนั้นจะต้องสวมวิญญาณของตัวนั้นๆไปด้วย แต่ไม่มีบทพูดแต่จะแสดงออกจากท่าทางแทนคือ การใช้มือ ศีรษะ และร่างกาย เรื่องราวส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับเทพนิยายหรือตอนใดตอนหนึ่งจากประวัติศาสตร์

เคบยาร์ (Kebyar)เป็นการแสดงร่ายรำผสมผสานกับการเล่นดนตรี ผู้ที่แสดงการร่ายรำนั้นจะนั่งรำกับพื้นโดนมีฆ้องวางอยู่ตรงหน้า จะทำการร่ายรำสลับกับการเล่นฆ้องไปโดยจะใช้พัดเป็นเครื่องประกอบการร่ายรำจะใช้มือแสดงร่วมกันการเล่นหูเล่นตาอย่างชัดเจน ผู้ที่แสดงส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย

วายังกุลิต (Wayang  Kulit)การแสดงนี้เป็นการแสดงหุ่นเชิดฉายเงาบนจอจะคล้ายๆกับหนังตะลุงในบ้านเรา ประกอบไปด้วยเครื่องดนตรี 4 ชิ้น เป็นการเล่าเรื่องราวที่สืบต่อกันมาของชาวชวาและบาหลี จะใช้หุ่นกว่า 60 ตัวผู้ที่พากย์จะต้องมีความชำนาญในเรื่องของภาษาเนื่องจากฝ่ายดีจะใช้ภาษากาวีเป็นภาษาโบราณ อีกฝ่ายจะใช้ภาษาบาหลีระดับง่ายๆ ผู้พากย์จึงต้องมีความรู้และใช้ได้ 2 ภาษา

กาเมลัน (Gamelan) เป็นวงดนตรีพื้นเมืองของบาหลี เครื่องดนตรีส่วนใหญ่จะเป็นเครื่องตีที่ทำจากทองเหลือง นักดนตรีจะเป็นผู้ชายล้วนหรืออาจจะเป็นหญิงล้วนก็มี  แต่ชายและหญิงจะไม่เล่นร่วมวงกัน

การแสดงและร่ายรำของบาหลีนั้นยังมีอยู่อีกหลายอย่างที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาทัวร์บาหลีเป็นอย่างมาก ในบทความหน้ายังมีการแสดงและร่ายรำของบาหลีมาแนะนำกันอีกคะ
       
การแสดงต่างๆนั้นนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาทัวร์บาหลีสามารถหาชมได้ตามโรงแรมระดับ 5 ดาว ในแต่ละโรงแรมจะมีการแสดงระบำต่างๆ นอกจากโรงแรมตามย่านท่องเที่ยวอย่าง อูบูด ก็จะมีการแสดงระบำต่างๆที่วังประจำเมืองซึ่งจะหมุนเวียนกันไป แต่ต้องเสียค่าเข้าชม นักท่องเที่ยวสามารถสอบถามได้จากโรงแรมที่เข้าพักหรือสำนักการท่องเที่ยว